از قالبی به قالبی دیگر...

.....


در خود جستجو میکنم..
تهی وجودم را میابم.
        قالبم را گم کرده ام!

و تنها تکیه گاه من
  آغوش توست...
      که حجم خالی مرا
                   در بر میگیرد.
  چشمانت..
      که تلالو نورش
          در قطره های اشکم
             رنگین کمانی
                     می سازد.
و
   شانه های تو ...
      هنگام که از بار سنگین تهی بودن
                                       سر خم میکنم..
                                               ـ بی هیچ گفتگویی..
و
آنگاه که در خود جستجو میکنم ..
    مظروف عشقت ظرف وجودم را پر کرده است......

                  لبریز و سرشار ..
                            با قالبی دیگر...
                                               سر بر می دارم.....
                                                                ...........
                                                                         ................

.................................

دلم گرفته بود ..همین!