سلام نینای عزیز این دو روز راجع به پست قبلی خیلی فکر کردم راست می گویی آنچه آدمی را به نوشتن وامی دارد شاید دلتنگی وتنهایی باشد.درست مثل غارنشینی که دلتنگیهایش را بر دیوار غار تصویر می کند.اما متاسفانه یا خوشبختانه این تنهایی ودلتنگی دایمی است.گاه تنهایی آدمی را حضور انسانی دیگر یا کسب موفقیتی تا حدی کمرنگ می کند اما این موقتی است وباز آدمی می ماند وتنهایی وغار....
نینایِ عزیز! متاسفم از بابت نوشته ی بیست و هفتِ اردیبهشت که خوب٬ پاکش کردم! نوشته های بلاگِ من دو نفره ست! و متاسفانه من نمی دونستم که اون نوشته متعلق به شماست! توی بلاگتون هم پیدا نکردم! ولی خوب! اگر شما می فرمایید٬ درست می فرمایید دیگه! من بلاگ شما نیامده بودم هیچ وقت! امروز بار اول بود که اومدم...اگر دوست من اشتباهی کرده ببیخشیدش! باز هم ببخشید و شرمنده! امیدوارم که به بزرگیتون بخشیده باشید!
سلام نینا خانم
وبلاگ خوبی دارین فقط حجم این عکساش یکم زیاده
اگه اینم درست کنید عالی میشه
موفق باشید
با سلام بر نینوچکای عزیز و درود بر انتخاب آهنگی که
گذاشتی ، انتخاب عکس که جای خود دارد .
حقا که خوش سلیقه ، احساسات زیبا ، خوش قلم ............
سبز و پایدار باشی
سلام نینای عزیز
این دو روز راجع به پست قبلی خیلی فکر کردم
راست می گویی آنچه آدمی را به نوشتن وامی دارد شاید دلتنگی وتنهایی باشد.درست مثل غارنشینی که دلتنگیهایش را بر دیوار غار تصویر می کند.اما متاسفانه یا خوشبختانه این تنهایی ودلتنگی دایمی است.گاه تنهایی آدمی را حضور انسانی دیگر یا کسب موفقیتی تا حدی کمرنگ می کند اما این موقتی است
وباز آدمی می ماند وتنهایی وغار....
نینایِ عزیز! متاسفم از بابت نوشته ی بیست و هفتِ اردیبهشت که خوب٬ پاکش کردم! نوشته های بلاگِ من دو نفره ست! و متاسفانه من نمی دونستم که اون نوشته متعلق به شماست! توی بلاگتون هم پیدا نکردم! ولی خوب! اگر شما می فرمایید٬ درست می فرمایید دیگه! من بلاگ شما نیامده بودم هیچ وقت! امروز بار اول بود که اومدم...اگر دوست من اشتباهی کرده ببیخشیدش! باز هم ببخشید و شرمنده! امیدوارم که به بزرگیتون بخشیده باشید!
باز هم بگو از شکوفه و باد بهاری...
سلام نینای عزیز
اگر مایل بودی به این وبلاتگ سر بزن
www.interuniversal.persianblog.ir