......
بیرون
آدمهایی که می آیند و می روند
ترن ها
انوبوسها
شرکت ها
بانکها
بار ها
رستورانها
بیمارستان ها
اطاقک های تلفن
پر و خالی می شوند
چراغ خانه ها روشن و خاموش میشود
شب ..روز و روز ..شب میشود
بیرون
آدمهایی که فقط زنده اند
آدمهایی که زندگی را می زیند
آدمهایی که زیستن را می آموزند؛
آدمهایی که به چرا مرگ خود آگاهانند*
بیرون
آدمهایی که خود را در چار دیواری افکارشان زندانی کرده اند
آدمهایی که در چار دیواری افکار دیگران زندانی اند
آدمهایی بی مرز...آزاد
آدمهایی مطیع..که راه بهشت مینوی شان بزرو طوع و خاکساری ست*
آدمهایی معترض..که یکی ـ نه! بسنده بود که سرنوشتشان را بسازد *
آدمهایی پذیرا و سازنده..خلاق
بیرون
آسمان آبی
خیابان خاکستری
درختان سبز
سنگفرش خیس
دستهایی چسبیده به نان
پاهایی چسبیده به زمین.
.........
بیرون
اما
بگو که می بینی
آن پرنده ها را در اوج
پنجره را می بندم..پرده را میکشم و به میز کارم بر میگردم.
.......................................
این برای این بود که ماجرای اعتصاب غذا
را دیر فهمیدم..
اما از خودم پرسیدم اگر زود فهمیده بودم.. میرفتم؟
ترجیح دادم از جواب دادن طفره بروم و به جایش این را نوشتم.
...
* شاملو
کاش من آنجا بودم. حتما خبرت می‌کردم و حتما با هم می‌رفتیم...
سلام نینوچکا جان .... خوبی ؟
همون بهتر که دیر خبر شدی ...... خیلی بی اعتمادم .... دیگه حوصله ء پای وعظ اسلام دموکراتیک رو اص لا و ابد آ ندارم . خیلی مخلصیم
میدونم شوخی خیلی لوسیه ولی یه لینک به ما میدادی :))
راستی از دیدن پنجره ات یاد اصطلاحه چشم مسلح افتادم ..... اون کوههای روبرو رو با چشم مسلح تماشا کردن هم عالمی داره ها ....
خیلی خیلی ممنون
غلط املایی : اصطلاح ِ چشم مسلح
من چقدر از این وینگول پینگولای جلوی پنجره خوشم اومده.
سلام .و درود بر نینوچکای عزیز ،
من با زیستن موافقم
همون بهتر که دیر خبر شدی ......
باز خدا رو شکر که شما حداقل این مطلب رو نوشتی . خیلی از ما چنان بی اهمیت از کنارش گذشتیم که انگار اصلا خبری نشده . شاد باشی و سلام
نینا این عکس رو تازه امروز باز کرد و دیدم
عجب عکسیه
حال کردم باهاش
یک جورهایی برای خودش خاص هستش
من لینکت کردم .
شاد باشی
عجیبه که ما تو ایران خبر نداریم ولی شما...!! خوش به حالتون نینای نازم...