با همسفر
......
سر کش و سر سبز و پیچنده
گیاهی
دیوار ِ کهنه ی باغ را فرو پوشیده است
از این سو دیوار دیگر به جز جرزی از بهار نیست..
که جراحات ِ آجرها را.. مرهم ِ سبز ِ برگ شفا بخشیده است
و از آن سوی دیگر گیاه پیچنده
چون خیزابی لب‌پرزنان سایبانی بر پی‌گاه ِ دیوار افکنده است!
رطوبت ِ ویران‌کننده، از تب ِ پُرحرارت ِ رویش ِ گیاه، جرزها را رها
می‌کند
و دیوار، در حرارتی کیف‌ناک بر بنیاد ِ خویش استوارتر می‌گردد..
و عابری رنجور در سایه‌فرش ِ آن سوی ِ باغ
از خسته‌گی‌ی ِ راه ِ بی‌منظر و بی‌گیاه
می آساید....
به همه آن کسان که به عشقی تن در نمی‌دهند چرا که ایمان ِ خود را از
دست داده‌اند!ــ :
در تن ِ من گیاهی خزنده هست
که مرا فتح می‌کند
و من اکنون جز تصویری از او نیستم!
شاملو
..............................................
جالب بود مثل همیشه ازت خبری نیست چرا سر نمی زنی؟
شاملو + انتخاب تو
نفس می گیرد...
در تن من ....
اینجایش را دوست داشتم خیلی
به آدمی ترس می دهد
امشب تهران چه بارانی بارید . من نون تازه گرفتن از نانوایی شبانه روزی رو بهانه کردم و کمی در باران قدم زدم.
حالا میتوانم گواهی کنم که هنوز
در تن ِ من گیاهی خزنده هست
و صد البته یاد تو افتادم
نوشته هات یه طرف کامنتدونی هم یه طرف...انقدر که با وجود اینکه همیشه میخونمت خجالت میکشم بنویسم برات!