جسارت...یقین....پرواز
......
من فکر می‌کنم
|
هرگز نبوده قلب ِ من |
| |
|
|
این‌گونه |
|
|
|
گرم و سُرخ: | |
در بدترین دقایق ِ این شام ِ مرگ‌زای
|
چندین هزار چشمه‌ی ِ خورشید |
|
|
|
در دلم |
می‌جوشد از یقین;
احساس می‌کنم
در هر کنار و گوشه‌ی ِ این شوره‌زار ِ یاءس
|
چندین هزار جنگل ِ شاداب |
|
|
|
ناگهان |
آه ای یقین ِ گم‌شده، ای ماهی‌ی ِ گریز
در برکه‌های ِ آینه لغزیده تو به‌تو!
من آب‌گیر ِ صافی‌ام، اینک! به سِحر ِ عشق;
از برکه‌های ِ آینه راهی به من بجو!
من فکر می‌کنم
|
هرگز نبوده |
| |
|
|
دست ِ من |
|
|
|
این سان بزرگ و شاد: | |
|
در چشم ِ من |
|
|
|
به آبشر ِ اشک ِ سُرخ‌گون |
احساس می‌کنم
|
در هر رگم |
| |
|
|
به هر تپش ِ قلب ِ من |
|
|
|
کنون | |
|
آمد شبی برهنه‌ام از در |
|
|
|
چو روح ِ آب |
در سینه‌اش دو ماهی و در دستش آینه
گیسوی ِ خیس ِ او.. خزه‌بو، چون خزه به‌هم.
من بانگ برکشیدم از آستان ِ یاءس:
«ــ آه ای یقین ِ یافته، بازت نمی‌نهم!»
احمد شاملو
....................................
جسارت تغییر
جسارت تجربه
....
جسارت من ماندن.. اما ما شدن
جسارت عشق
..
دستم را بگیر.
پرواز می کنیم...